In het vijfde boek van L'Italia liberata komt de beschrijving van een paleis voor die ons een goed idee geeft van de geest waarin Trissino (leermeester van Palladio) werkte. Na een omslachtige schildering van het voorterrein en de entree, volt een beschrijving van de binnenplaats:
Een kruisgang loopt rond de kleine hof
met ruime bogen die op ronde pilaren rusten;
hun hoogte is gelijk aan de breedte van het plaveisel,
hun doorsnede is gelijk aan de hoogte gedeeld door acht.
Elke zuil heeft een zilveren kapiteel
waarvan de hoogte en de maat van haar doorsnede herhaalt
terwijl de schacht op een metalen basis staat
die weer precies half zo hoog is.
Dit visioen van een academische modulaire structuur is een poëtische parafrase van Vitruvius.
Trissino had een meer dan gemiddelde belangstelling voor Vitruvius.
In het paleis, Acrazio genaamd, vinden we allerlei nare verrassingen voor het veroverende leger; om onheil te voorkomen had God de beschermengel van Belisarius naar de aarde gestuurd om hem te helpen en te leiden. Hij is degene die het inleidende exposé over het paleis geeft, en zijn naam is Palladio.
Toen de jonge beeldhouwer Andrea di Pietro da Padova zijn intrede deed in de kring van Tressino gaf deze hem, in overeenstemming met de gewoonte der humaisten, de klassieke naam 'Palladio', die vanwege de associatie met de godheid Pallas duidelijk maakte dat men veel van hem verwachte.
Uit een vergelijking van data blijkt dat Trissino de naam voor het eest voor de engel in zijn epos koos,
die zo goed thuis is in de architectuur, en zo bevatte de toekenning van deze naam aan de architect een dubbele toespeling.
 |
| Pallas Athena |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten